Leopold Staff Człowiekam kochał i przyrodę, W przyszłość patrzyłem jasnym okiem, Wielbiłem wolność i swobodę Zbratany z wiatrem i obłokiem. Nie wabił mnie spiżowy pomnik, Rozgłośne trąby, huczne brawa. Zostanie po mnie pusty pokój I małomówna, cicha sława. Leopold Staff „Ostatni z mego pokolenia..." Leopold Staff urodził się 14 listopada 1878 we Lwowie. W latach 1897-1901 studiował na Uniwersytecie Lwowskim prawo, następnie filozofię i romanistykę. Podróżował do Włoch i Francji. Lata wojny (1915-18) spędził w Charkowie. Od 1918 mieszkał w Warszawie; 1920-21 był współredaktorem m. in. z W. Berentem, miesięcznika "Nowy Przegląd Literatury i Sztuki". Od 1933 roku był członkiem Polskiej Akademii Literatury. Okres okupacji, podczas której brał udział w tajnym nauczaniu, a następnie lata 1949-57 spędził w Warszawie (w czasie tułaczki popowstaniowej przebywał do 1949 w Pławowicach i Krakowie). Dwukrotny laureat państwowej nagrody literackiej (1927 i 1951). Doktor honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego (1939) i Uniwersytetu Jagielońskiego (1949), 1948 uczczony został jubileuszem 50-lecia twórczości. Zmarł 31 maja 1957 w Skarżysku-Kamiennej. Pochowany został na warszawskich Powązkach. Staff był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli dwudziestowiecznego klasycyzmu. Tworzył na przestrzeni półwiecza w trzech okresach literackich - Młodej Polsce, dwudziestoleciu międzywojennym i w latach powojennych, zachowując indywidualny styl. Wydał kilkanaście tomów wierszy, uprawiał dramatopisarstwo i eseistykę literacką. Był też wybitnym tłumaczem poezji, prozy i tekstów filozoficznych.